Aşk Engel Tanır mı?

Aşk engel tanımıyor.Sevgili nerde,nasıl yaşıyorsa yaşasın yürek
seçimini yapıyor işte.Uzaklardaki umudun oluveriyor.Sıcak bir dost
belki de….Yabancı şehirler yinede onun varlığını sana yabancı
kılmıyor.Aşk engel tanımıyor,ne zaman,kimi sevecek yürek bunu
bilmiyor.Bu duygular, belki de sevgi adıyla ilk kez çocukluğumuzda
filizleniyor.Denizdeki hırçın dalgalar gibi duygularımızda kendini
dışarı atıveriyor bir anda.O sessiz,sakin,kendi halindeki insan birden
aşk adamı,gönül adamı olup çıkıyor karşımıza…Kalp bu yola bir kere
çıktımı,ardından çaresiz sürüklenip gidiveriyorsun.Aklının önüne
geçiyor bir noktadan sonra yüreğin,hissettiklerin….
Hayatında belki de bu duyguları bu denli yoğunlukta ilk defa
yaşıyorsun.Kalbin yola çıktı onu bu yoldan kim döndürebilir ki.Aşk
engel tanır mı hiç.Bütün zorlukların üstesinden gelir.Kılavuzun
yüreğindir.Dağları,tepeleri aşar sevdası uğruna beden.Yapmayacağı,göze
almayacağı yoktur.Ölüm bile olsa…..
Sonra birden duraklayıverir kalp.Yaşamıştır yaşayacağı bütün
çılgınlıkları.Öğrenmiştir artık aşkın engel tanımadığını.Bu yüzdendir
ki aşk çılgınlıktır.Bu değil midir ki Ferhat’a dağları
deldiren,Mecnun’u çöllere düşüren.

Aşk…güzel bir duygu…Çöle düşüp onun izini sürmek.Aramak ve
bulmak.Engelleri aşmak.Sevmek, ama tadında sevmek.Ölçülü sevmek
yinede.Gölge gibi her an peşinde hissetmek,yüreğinde duymak onu.Araya
imkansızlıklar girdikçe sevgili için daha fazla yanıp nihayetinde kül
olmak.Gerçek aşk’ın beşeri yansıması.Düşmanın topraklarını işgali gibi
sevdanın da bütün vücudu sarması.Varlığının sevgili için nefes alması
bundan sonra.Bütün zorlukların yüreğinden silinmesi ve yüreğine
sevginin oturması…
Aşkta engel tanımamak; aşkın dilden gönüle inmesi yavaş
yavaş.Dilediğini onun için dilemek.Onun duaların olması.Yüreklerin
yeryüzünde, duaların karşılıklı semada birleşmesi…
İşte budur aşk…Bu güzellikleri hayatında hiç yaşamamış olan var mıdır
acaba.Herkes yaşamıştır galiba bu sevda yanıklarını.Yaşamıştır da gün
yüzüne çıkartamamıştır.Fırtınalarını kendince yaşamıştır.Çığlıklarını
kimse duymamıştır yaratanından başka.Ağlarken de yalnız,gülerken
de.Yüreği bu yola,aşka nasıl yalnız baş koymuşsa; içindeki acılara da
öyle bakakalmıştır kendi kendine.Hep kendince filizlenirken
de,tomurcukken de,ölürken de….Yalnız,bir başına…Neden? Neden olacak kim
bilir engellere takıldığından belki de.
Her şeyin bir manası,gayesi olduğu gibi aşkında bir manası,gayesi
vardır elbet.Yanmamak ve yakmamak için doğru adreste olmak ve AŞK’TA
ENGEL TANIMAMAK…Bütün mesele bu…