INSAN VE DOGA

Hic bir sey dogasiz var olmaz.Bütün canlilar,insanlar da hem doganin hem de birbirinin özü. Bütün yasam doganin durumu.Biz dogaya
dogada bize bagli.Insan kendi güvenini bir güce dayanmak icin arar Tanri ' yi, Yoksa onu yaratir! Bu arayista Tanri sevgisinden cok hatta
tümden kendi güvenini saglama cabasi.. cikari var. Öyle olmasaydi sayilari 300 000 000 'u asan Tanri'lari yaratmaz 20 000 Din ve inanc
birliklerine gebe kalmazdi insanlik.
Bütün canlilar bir gün tükenise gider.Bu doganin degismez dogrusudur.Her düzen bir yok olusun karsiligiysa, düzensizlik de bir yok olusun
karsiligi olmasi gerekir. Doga gercekten düzene,bilgiye,aniya ulasir,böyle bir akisin karsiligi olarak bilim bir seyi aciklarken hayallere yaslanmaz.Olaylarin, olgunlarin akisina,birbirine iliskin süreclerin verilerine dayanir.
Insan,ölümden sonra zamani,zaman kavramini yitirdigina göre artik ölene hic bir sey yok demektir.Hic bir sey olmayinca ölenin kendisi de
olmaz! Olamamazlik hiclige acilir.Din sözcülerinin ölümden sonra öleni canli gösterme cabalari,kendi cikarlarini sürdürmek amaciyladir.
Evrensel zaman doga süreciyle ölcülür,bir yaratici varsa,bu yaratici eylemi ne zaman gerceklesti.

" Tanri dünyayi yarattigi anda yaratti "( Augustinus)

09. MAYIS 2009 ALMANYA

SELAMI SAGIR