25 kasim sali günü günün hikayesi

Bir Garip Adam

Suyun akışı gibi gelirdi.
Öyle usulcaderinden gizemli…O geldiğinde bayram ederdim ;çünkü aydınlıkneş’eümit
sevinç gibi içimi ısıtan tüm kelimeleri de beraberinde getirirdi.Onunla hemhal iken elem ve keder buhar olur uçaryalnız muhabbet kalırdıyalnız muhabbet…Bazen sorardım ona böyle iç açanyürek ferahlatan halini nasıl kazandığını.Tebessüm ederdi
Elli-altmıs yaşlarında orta boylu
kır sakallıydı.Çoğunlukla beyaz renkli rahat giyimiyle çabuk ve sık
adımlarla yürürdü.Onun yürüyüşünü de severdim.Sanki bir noktaya
odaklanmış gibi seri atardı adımlarını ve gözlerini çok sakınırdı.Her
zaman güzel kokular sürünürtemizliğine çok dikkat ederdi.
… sade.Onun gülümsemesi beni daha da ferahlatırbulutların üzerindeymişçesine hafiflerdim.
O gelinceye kadar pek donuktu buraları.
Burası küçük bir kasabadır hemşerim.Bu kırtasiye dükkanı da babamdan miras.Aslındahani ne derler pek işim yoktu kitapla. Ama o buraya geldiğinde bir–iki kitaba bakarak söze başlayınca deme gitsin…Koyulaştıkça koyulaştı sohbet.Bilmediğimizgörmediğimiz diyarlardan başladı ; ara ara şiir de okudu. « Emmidedim. « Sen gel böyle her zamanbir çayımızı iç. » « Olur evlat » dedi.Gel zaman git zaman tiryakisi oldum sohbetlerinin.Sadece ben mi Bakkal Eşref Sucukçu Halit -tost yapar satar ;ama biz ona öyle deriz-Tornacı HüseyinKahveci Halim…Hepimizi buraya toplarağzından
bal damlar gibi konuşurdu. Şööyle bir açışı vardı
Envaru’l-Aşıkin’i…Kara Davut da okurdu bazen. Bir zaman sonra « Madem
kitapçıya geliyorsunuz sulu dereden susuz gitmek olur mu ? » dedi. Elimize tutuşturduğu hikayelerle alıştırdı bizi okumaya.Aaah ne güzel günlerdi ! Hala haftada bir kez toplanır buluşuruz. Ama o o başkaydı.
…
En son borcunu kapattıydı.
« Acelesi yok » dedim. « Sonra verirsin » dedim.Kaşlarını kaldırıp « Olmaz » dedi.Meğer hadiste mi geçermiş
Kur’an’da mı ; imansızlık da borç da pek fenaymış.Zaten aldığı neydi ki
! Veresiyeyi de sevmediğimi de bilirdi hani. Emme müşteri bu naapcen ? « Kendini zora sokma « deyiversem duvara astığım yazıyı gösterir « Bak orada ne yazıyor Eşref ? » derdi.
« İsteme benden veresiye
Dost kalalım ölesiye »
…
Duydum ki maaşı varmış üç ayda bir şehre inerpankadan çekermiş.Yoksuludulu gözetir açları doyururmuş.Artık kendisine ne kalırsa…Garip adamdı vesselam.
…
O karışmış bir yerlere.
Irmızanlar’ın Hatçagil’deydim.Camdan bakıyodum dışarı.O da ordan
geçermiş.Ekmek-Kur’an çarpsın gördüm.Valla da billa da…Aha bak galbim nasıl küt küt atıyo gene.Ayakları yere değmiyodu havada gidiyodu…Ermiştiermiş.Yalanım vaasa iki gözüm önüme aksın. Hatça’yı ünledim « Gız
Hatça »dedim. « Ne varnöörüyon ? » dedigoştu geldi. « Hele bakdedim. « Anaaaa ! » dedi Hatça da.Dili tutulduiki gün gonuşamadı.Karışmış o karışmış.
…
Dağ-bayır gezerdiyalnız adamdı.
Çobanlık zordur abihayvanı alacangezdirdiğin yeri bilecenmuzurluk yapanı terbiye edecen…Emme ben severim çobanlığı şenliği çoktur. Yamaca oturuverirsin yel de püfür püfür esti mi değme keyfime ! Çiçeklerle gonuşurum guzuların gözlerinden öperimitin dilinden anlarım gayrı. Haa onu diyecem işte gezerdi buralarda.Bazen yaren olurduk ; türkü söylerdim ya dinlerdi beni…Irlamaz boyundaki yatıra giderokurdu.Emme öyle üç gulhübir elham değil ; uzun uzun okurdua ederağlardı.Ipıslak olurdu sakalı.Birgün dedim ki « Emmisenin çoluğun çocuğun yok mu ?Ne iderne işlersin ?"Vardedi.Büyük şehirde bir gızıbir oğlu varmış ; torunları da varmış.Giderdi ara sıra.Yenge rahmetli olalı çok olmuş.Burayı pek severdi.Namazını gılar secdeden galkmak bilmezdi.Bana da öğretirdi birşeyler.Okula gitmedim ya ; okumayı da ondan öğrendim.Allah rahmet eylesineyi adamdı.
…
…
Suyun akışı gibi gitti.
Kimseye yük olmadan kimseyi üzmeden.Onun gelişini sevdiğim gibi gidişini de sevdim.Yatağında yüzü kireç gibi renksiz ve solukken bile gülümsüyordu. « Evladımdedi. « Birikmiş parayı ne yapacağını biliyorsun önce Allah’a sonra sana emanet » Oğlunakızına bile haber vermeye fırsat bırakmadan aniden gitti.Öyle telaşsızrahat ve huzurluydu.Sabah bir fenalık gelir gibi olmuşküçük
bekar odasında istirahate çekilmiş.Tornacı Hüseyin haber edince bir
koşu gelmiştim.Beni görünce « Miadım doldu galiba yavrum »
dedi.Başucunda Kur’an okuyordum.Gozlerini aralayıp birşeyler
fısıldadı.Anlamak için üzerine eğildim ;amaanlayamadım.Başı hafifçe yana kaydı.Öyle sakin mutmain gitti.Tebessümle gitti.