26 kasim carsamba günün hikayesi

Sabahın erken saatlerinde yüzünden düşen bin parçayla kahveye girer adam. Yıllardır mesleğin içinde yoğrulduğu için “insan sarrafı” olan kahveci eline iki bardak çay alır ve adamın yanına oturur. Kahveci bilir ki “Dertli insanın içi duman dolu bir gönül evi vardır. Onun derdini dinlerseniz derman olamazsanız bile dumanlarla dolu gönül evinde bir pencere açmış olursunuz.”

Adam kahveciye açılır. Hem anlatır hem ağlar. Kahveci de dayanamaz hüzünlenir ve onu dinlerken gözyaşlarına hakim olamaz.

Adam sözünü bitirince kahveci bir yandan
gözyaşlarını siler bir yandan da; “Ah be kardeşim. Ben bu çay ocağında
çok insan gördüm. Çok dert dinledim. Ama inan senin kadar dertli birine
hiç rastlamadım. Allah sana kolaylık versin. Derdine derman
olamayacağım belki ama sana bir tavsiyede bulunabilirim. Ben ne zaman
çok hüzünlensem şu karşı sokakta ki sirke giderim. Sirkte bir palyaço
gösterisi var. Adam bizi gülmekten kırıyor. Oraya gidince dertlerim
bitmese bile kafam rahatlıyor. Sen de oraya git!” der.

Tüm derdini anlatmış olan adam kahvecinin gözlerinin içine bakarak “O sirkteki palyaço benim!” deyince kelimeler kahvecinin boğazında düğümlenir.