16 aralik günün hikayesi

Konu: 16 aralik günün hikayesi Çarş. Ara. 17, 2008 6:43 am

Güzel sözlere ihtiyacımız var, içtenlikle söylenmiş güzel sözlere.
Evde esimize, çocuklarımıza; yolda komşularımıza ve hayatta ikinci kez karşılaşmayacağımız insanlara; is yerinde mesai arkadaşlarımıza; okulda sıra arkadaşlarımıza, hocalarımıza söyleyeceğimiz; sokakta kulak misafiri olacağımız, radyoda, televizyonda, sinemada dinleyeceğimiz; dinleneceğimiz sözlere ihtiyacımız var.
Sanki tiyatrodaymışız da, bir dünya klasiği oynanıyormuş gibi, özenle seçilmiş kelimelerle kurulu, sanatkâr hassasiyetiyle işlenmiş cümleler. Öyle cümleler ki, tiyatral olduğu kadar, hayatin içinden de. Her harfinde, her virgülünde, noktasında samimiyet yatıyor.
Güzel sözlere ihtiyacımız var, her zaman olmasa da arada. Herkesten olmasa da, bu konuda duyarlı olanlardan. Çok yüksek edebî zevkler içermese de, ruhumuzu okşayacak kadar.
Arada öyle şarkılar çalmalı, dinlerken dinleneceğimiz. Arada öyle sohbetler olmalı, içinde bulunmaktan zevk duyacağımız. Arada öyle sözler kulağımıza çalınmalı, mahallede oynayan iki çocuk arasında geçen, içimize küçük mutluluk tohumları serpmeli.
Hep bağırmamalı, bazen şiir gibi konuşmalı bir siyasetçi. Hep mevzuata dair resmî cümleler kurmamalı, bazen duygulu sözler etmeli bir hakim. Hep terli ve nefes nefese klişeler sıralamamalı, bazen de bir saire öykünerek konuşmalı bir futbolcu.
Hep küfür, hep bağırış çağırış, hep hakaret, hep aşağılama, hep sıradan cümleler olmamalı hayatımızda. Güzel sözler edebiyat ders kitaplarında, kütüphane raflarında, kitapçı vitrinlerinde, bilgisayarın c sürücüsünde kalmamalı. Hayata akmalı. Hayatin bir parçası olarak yerini almalı.
Onu alaycı bir çok bilmişlikle değil, bilgece bir memnuniyetle karşılamalıyız. Mutlu olmaya dair, reklamların, stratejik raporların, parti programlarının, bilim adamı tezlerinin söylediklerinin haricinde bir şeylerin daha olduğunu bilerek, katmalıyız diğer cümlelerimizin arasına.
Yastığımızın altında saklayıp, evden çıkarken beraberimizde götürmeli ve çalınsa dünyamız yıkılacak bir eşya gibi yanımızdan hiç ayırmamalıyız.
Çünkü güzel sözlere ihtiyacımız var, güzel ve samimi sözlere.