Çok uzun yıllar önce birbirini çok seven iki çiçek varmis.Bunlardan erkek olansevgilisini o kadar çok seviyormus kibaharda açtiklarinda sevgilisini diger çiçeklerden çok kiskaniyormus.Buna daha fazla dayanamayan erkek çiçekbaharda herkesin içinde açmak ve kalabaligin içinde kaybolmak yerine kisin dondurucu sogugunda açarakcanindan çok sevdigi sevgilisini daha çok görmeyi hayal etmis.Yine bahar gelmis.Tüm çiçekler açmis ve topragi yedi renge boyamis.Erkek çiçek kisin kurdugu hayalleri anlatmis sevgilisine.Disi çiçekte sevgilisinin bu fikrini çok begenmis ve bir dahaki sefere hiç kimsenin açmaya cesaret edemedigi dondurucu sogukta açmaya karar vermisler.Bahar bitmisyaz geçmis ve kis gelmis.Sevgilisine kavusma hayalleri ile yerinde duramayan erkek çiçekkarin bir yorgan gibi kapladigi topragi delerek yeryüzüne çikmis.Bembeyaz karlar içinde o renkleriyle göz kamastiran sevgilisini aramisaramisaramis.Ama bulamamis.Ümidini yitiren erkek çiçek bir süre sonra boynunu egmis ve sogugun siddetine daha fazla dayanamayarak hayatini kaybetmis.Iste o günden sonra aski için kisin dondurucu soguga bile aldirmadan karlarin içinde açan çiçege KARDELENona sadik kalmayip aldatan sevgiliye de HERCAI denmis.
Ondandir ki kardelen ve hercai asla ayni toprakta yetismezayni yerde büyümezmis...