12 nisan günün siiri

İkram


Güneşin batışında
Yaşlı ve yalnız bir adam
Kırık umutları denizde
Deniz gözlerinin içinde
Dalıp gitmiş
Uzak
Gri düşlere

Bilekte bir saat
Sahibi kadar ihtiyar
Ve saatte
Yorgun bir yelkovan
Ne garip
Bakanı soranı olmadan
İşler gibi kendince

Belli ki
Ömrün son ışığı
Güçsüz artık yürekte
Kim bilir
Bu akşam belki de
Yaşamdan sonsuzluğa
Bir ikram verilecek
Sessizce


Levent Ümit Temiz