Koskocamandı Yüreği
bir nöbet gecesinde/ ellerimde kar beyazı bedenin/ buzul yakıcılığı
bir nöbet gecesinde
ellerimde kar beyazı bedenin
buzul yakıcılığı
hâlâ uğraşırken minnacık yüreği
geri getirmeye yaşamın kıyısına
UMUTLA
İNATLA
oysa karışıyorken ruhu diğerlerinin arasına
tılsımlı sözcükler mırıldanırken
farkında olmadan
sızlarken burnumun direği ince-ince
içime akıtırken kanımı donduran
alev alev acıları
bir kez daha yenik düşüyorken
yaşamın karşıtına;
o soğuk
o dipsiz karanlığa
yine bir nöbet gecesinde içiyorken
yudum yudum cevapsızlıkları-çaresizlikleri;
gökten bir yıldız kaydı!………..
bedeni minnacıktı
ama KOSKOCAMANDI YÜREĞİ !!!
Emel Koçer Gür