ey rabbim,
her şey nasil da eskiyormuş,
gün gelip de nasil unutuluyormuş insan bilmiyordum.
En siki dostlarin bile terkedip gideceklerini
hayatin ellerimde nasil parçalanacağini bilmiyordum.
Yalniz yaşamaya alişamam diye düşünürdüm hep,
oysa yanlizlik kaderimin bir parçasiymiş bilemedim.
Herkesin farkli bir derdi varmiş, düşünülmezmiş karşidaki insan,
gerçi en mutlu günlerimde bile düşünülmemiştim ama,
yalniz da değildim.
Kime yasladiysam sirtimi,
nasil paramparça olduğunu artik biliyorum.
Her insana güvenilmezmiş,
gün gelir ona en çok ihtiyacin olduğunda vururmuş seni,
düşünmeden seni, hiç umrunda olmadan çekip gidermiş,
geç de olsa farkina vardim.
Eskiyormuş dostluklar,
bir zaman yaşam umudu olan şeyler unutulup gidiyormu
beklenmiyormuş sevilen ve beklemiyormuş artik seven
herşey bitiyormuş bir gün,bitiyormuş da bunu da öğrendim yine tüm acisiyla
ey rabbim
anladim artik senden başkasina siğinamam,
gülen gözlerin hepsinde mutlaka yalan olurmuş,
bir tek doğruyu sende bulurmuşum,
aci da olsa anladim.
Sen ki, hiç bir kulunu çaresiz birakmazsin,
her kapi kapali olduğunda tevbe kapisini hep açik tutarsin
pişmandir kulun onu hemen anlarsin
her şey eskiyip giderken,bir senin bâki kaldiğini anladim
öğrendim ki, senden başkasi ne bana can, ne de olur canan,
ayirma beni o sonsuz hayir bulunan yolundan,
sana siğinirim her türlü günahlardan,
birakma beni ya rabbim,
kendi halime birakma,
ayirip da yolundan,
uzaklara atma ya rabbim.