Özlenmeyen bir yürekte aşk barınabilir mi?
Ben seni kavuşmak için değil, kavuşmayı özlemek için sevdim
Öyle bir imza attın ki sol yanıma,
Gizli gizli dolaşıyorsun bedenimin her yanında...
Öyle bir yazıldım ki alnına, taşıyorsun gitsen de dünyanın öbür ucuna...
Buydu istediğim, hayatıma anlam katanım
Ben sensiz, sen bensiz hep yarım kalacak bir yanımız...
İçimdeki melankolik kadını besledim yokluğunla...
Bir kırmızı kadehin içinde boğuldum yalnızlığımla..
Adaklar adamadım kavuşmaların uğruna..
Çünkü sen kadar sensizliği de istedim ben
aşkın tadına doyasıya varabilmek adına..
Özlemek istedim seni,
Gecelerce uykusuz kalan bir kadının
Gözünü kapatıp rüyalara teslim olmasını istemesi gibi..
Havai fişekler patlamalıydı gözlerimde seni yeniden gördüğümde...
Kavuşmanın lezzetini sağlayan özlem değil miydi?
Özlenmeyen bir yürekte aşk barınabilir mi?