sitekurucusu Admin
Mesaj Sayısı : 23648 Doğum tarihi : 01/04/65 Kayıt tarihi : 17/02/08 Yaş : 59 Nerden : insanligin oldugu yerden
| Konu: 19 temmuz günün siiri Ptsi Tem. 20, 2009 3:44 am | |
| Kimseye Söyleyemediklerini Yaz!
-Sana hayatımda önemli bir sırrı söyleyeceğim. *Buyur dinliyorum seni. -Yalnız bir sorun var. *Nedir? -Söyleyemiyorum! *???
***
"Kimseye Söyleyemediklerini Yaz!"
Nasıl başlayacağımı bilmiyorum. Elimde tutmuş olduğum kalem kağıtları tutuşturacak belki. Yakacağımı buldum sonunda. İçimde hapsolmuş her cümleyi kağıdın alnına resmedip en sonunda yakacağım. Kalp çırpıntım yine tuttu! Allah kahretmesin! Off. Kimselere birşey diyemiyorum artık. KİMSE olduğumdan yabancı geliyorum her karşılaştığım insana. Tanıştığım iki arkadaşımsınız şimdilerde. Biliyorum bırakmayacaksınız beni. Kırgın olsam dahi hep yanımda olacaksınız. Daha adınızı koymadım ama DOST'sunuz farkındayım. İlk karşılaşmamızda soğuk geldi yüzünüz yakınlaşınca size biraz daha, özümdeki sözcüklerim artık coşmak istiyor sizinle her defasında... Kitapta marifet aramamalıyım. Kelamın buluştuğu iki sırdaş kağıt ve kalemdi. Ya onca sözler nasıl dökülüyordu saflığa. Buna dördüncü bir kardeş eklenmeli. Kimdi bu esrarengiz canlı. Onunla derinleşmiş, onunla bütünleşmiş herşey. Tabii ya, KALB'i unuttuk... Aslında hayatın arka planıydım ben. Değersiz görmeye başladım son yıllarda kendimi. Değersizleşmiş varlığımın üzerine yalnızlığın "Y" 'si düştü bir de. Daha yalnız sayılmam! Sekiz harf var önümde. Yıllandıkça dertlerim hepsi toz gibi üzerime konup gitmeyecekti. Yaşamayı düşünüyorum hayata henüz veda etmek istemem. Alacaklarım yok, vereceklerim var daha. Üç sırdaş edindim kendime. Üçü de aynı harfin kardeşleri. Kalem, Kağıt, Kalp. Yenisini istemem. Fazlası zarar getirir hasta ruhuma. Atlattığım bir hastalık yine bulup sobeledi kasım ayında. Gelecek olan gelirdi ya, geldi işte soğuk ayda. Buz kesti geçenlerde arada bir çırpınan kalbim. "İstirahat" dedi, "A" harfi bindi hayatın yokuşunda omuzlarıma. Çökeceğim sandım, "tükendi" derken ardımdaki diller. Gülmek bahaneydi, üzüldüm aslında konuşanlara. Yarın aynı dert ziyaret edecekti onları da. Ha gayret yaşamaya! Daha yedi harf var sonuma. Zamansız geldiğini söyleyince birileri, vakitlice geldiğini biliyorlar aslında. Yaşımız genç sayılmaz pek ama, özlediğimi hissediyorum burnuma geldiği zaman on yedi(17)'lilerin kokusu... Gün gelecek kapım kapanacak. Ben değil DOST'larım, sevdiklerim üzerime kilit vuracak. Saat ilerleyince "L" harfinin içime kıymık gibi batması canımı yaktı az. Pes etmek yok hemen daha altı harflik zamanım var. Eskilerden anlatıyoruz hep yenilerin huyu mu değişti acaba. Pek bi edepsizleşti herkes, bakmak utandıyor beni ama duymak daha bir felaketmiş aslında. Bakıyorum saate merak etmeyin DOST'larım. Zaman çalışıyor sizin gönlünüz dursa dahi. Hemen üzerinize alınmayın siz de mi alıp başınızı gideceksiniz. "N" 'nin anlamını düşünürken, aklıma nun düştü. Sustuk işte. Yeter ki bırakıp gitmeyin be! Daha var önümde beş harf var. Çile çekmişlerin dünyalığı pek hayırlı sayılmazmış. Ahireti son zamanlarda daha sıkça anıyorum ki, ölüm geldiğinde sıçrayıp kaçmayın diye. Korkumuz yok şükür. İğne batırır gibi "I" harfi yüreğimi delip geçti. Kaç baharlık ömrüm kaldı ki. Yarına hazırlanmıyorum bu akşama kalmaz gideriz son trenle. Elemli çetin bir kavga başladı şu an. Aman sabret de yüzümü kara çıkarma KALBİM! Zor dayanırım cevabı gelince "Z" harfi ağır ağır kapıyı çalıp içeri girdi. İnileme YÜREĞİM, üç harflik ömrüm var daha. Çocuklaşmışız, öyle diyor büyük oğlan. Sen gittiğinden beri yoklanmıyor gönlüm kader gülüm. Ağlayan çeşmenin kenarına oturup gözyaşı satın almak istedim. İyi pazarlık yaparım bilirsin velâkin ölümle can pazarındaydım dün gece. Zor kurtardım canımı dedim ya, "L" harfi bir kıymık daha bıraktı içimde acıtan. Az kaldı az. Gelirim yol açıldıktan sonra. Issız diyar olmuş buralar. Bilmem ki akşam ardımdan ağlayacak kimler var. Pek gururlu, pek huysuz geldi "I" harfi. Bir deri bir kemik kalmışım. Son havadisleri KitabUllah' ı okuyan arkadaşın ağzından duyuyorum. Birazdan gideceğim ya, bunları okumasın kimsecikler diye yakacağım. Ben gibi kaç dert yumağına sarılan var ki. Son bir harf kaldı. Kurumuş güller gibi solgunmuş yüzüm. Gözlerimi örten ayaza düşmüş "K" harfini mezar taşıma yazdırmak. Üç sırdaşım, dört kardeşim ve Y-A-L-N-I-Z-L-I-K ' la beraber gidiyoruz can yoldaşım!...
| |
|