SEVGİLİYE!!!!!!

Bir şey söyle

Denizler tutuşturulduğunda

Dağlar yürütüldüğünde

Bir şey söyle

Yıldızlar semadan bir bir

döküldüğünde üstümüze

Bir şey söyle

Ben seni unuturum

Söyle

Yer başka gök başka olduğunda

Sallanıp çalkalandığında uçsuz

bucaksız sema

Hani biz

ateşin etrafını sarmış

pervaneler gibi olduğumuzda

Bir şey söyle

Unuturum ben seni, söyle

Kalplerde gizlenenler ortaya döküldüğü zaman

Gök yarıldığı zaman

Ne oluyor bu yere dediği zaman insan

Ve kalakaldığında yüzkarası

şiirlerim

Ve sensiz bir zaman

ve ayaklarımızın altından toprak

kayıp

Dümdüz eğildiği zaman

Bir şey söyle

Defterler açıldığında gökyüzü

sıyrılıp

alındığında

Cehennem tutuşturulduğunda cennet

yaklaştırıldığında...

 “Unutmak kolay mı? ” deme, 
Unutursun Mihriban’ım. 
Oğlun, kızın olsun hele 
Unutursun Mihriban’ım. 

Zaman erir kelep kelep.. 
Meyve dalında kalmaz hep. 
Unutturur birçok sebep, 
Unutursun Mihriban’ım. 

Yıllar sinene yaslanır; 
Hâtıraların paslanır. 
Bu deli gönlün uslanır... 
Unutursun Mihriban’ım. 

Süt emerdin gündüz-gece 
Unuttun ya, büyüyünce... 
Ha işte tıpkı öylece 
Unutursun Mihriban’ım. 

Gün geçer, azalır sevgi; 
Değişir herşeyin rengi 
Bugün değil, yarın belki 
Unutursun Mihriban’ım. 

Düzen böyle bu gemide; 
Eskiler yiter yenide. 
Beni değil, sen seni de 
Unutursun Mihriban’ım. 

Dilimde sabah keyfiyle yeni bir ümit türküsü
Kar yağmış dağlara , bozulmamış örtüsü
Rahvan atlar gibi ırgalanan gökyüzü
Gözlerimi kamaştırsa da geleceğim sana
Şimdilik bağlayıcı bir takvim sorma bana
Ihlamurlar çiçek açtığı zaman

Ay, şafağa yakın bir mum gibi erimeden
Dağlar çivilendikleri yerlerde çürümeden
Bebekler hayta hayta yürümeden
Geleceğim diyorum ,geleceğim sana
Ne olur kesin bir takvim sorma bana
Ihlamurlar çiçek açtığı zaman

Beklesen de olur , beklemesen de
Ben bir gökkuruşum sırmalı kesende
Gecesi çok süren karlar buzlar ülkesinde
Hangi ses yürekten çağırırsa seni bana
Geleceğim diyorum,takvim sorma bana
Ihlamurlar çiçek açtığı zaman

Bu şiir böyle doğarken dost elin elimdeydi
Sen bir zümrüd-ü ankaydın, elim tüylerine deydi
Sevda duvarımı aştım, sendeki bu tılsım neydi?
Başka gezegende de olsan dönüşüm hep sana
Kesin bir gün belirtmem, ne olur takvim sorma bana
Ihlamurlar çiçek açtığı zaman

Eski dikişler sökülür de kanama başlarsa yeniden
Yaralarıma en acı tütünleri saracağım ben
Yeter ki bir çağır çiçeklendiğin yerden
Gemileri yaksalarda geleceğim sana
On iki ayın birisinde,kesin takvim sorma bana
ıhlamurlar çiçek açtığı zaman

Bak işte notalar karıştı ,ezgiler muhalif
Hava kurşun gibi ağır, yağmur arsız
Ey benim yeni alfabemdeki kadim elif
Ne güzellik ,ne tad var baharsız
Güzellikleri yaşamak için geleceğim sana
Geleceğim diyorum biraz mühlet tanı bana
Ihlamurlar çiçek açtığı zaman

Ihlamur çiçek açtığı zaman
Ben güneş gibi gireceğim her dar kapıdan
Kimseye uğramam ben sana uğramadan
Kavlime sadığım ,sadığım sana
Takvim sorup hudut çizdirme bana
Ben sana çiçeklerle geleceğim
Ihlamurlar çiçek açtığı zaman

Hepsi yalan söyledi
İsyansa isyan ettim
İsyansa unuttum her seferinde seni
Düştüm bırakma beni...

Yakılmış, rengi kaçmış gecelerin ortasından
Ateşlerin ortasından
Bütün ihanetlerin, bütün kuşkuların arasından
Talanların kargaşanın korkuların yakasından biriyim

Bilirsin hüznü hiç yakıştırmadım ruhuma
Hiç ölmeyecek biriydim
Ateş mi yakardı beni?
Hesap mı görürdüm günahlarıma
Kırmızının efendisiydi
Şu kahpe dünyaya meftun
Şu kendine zebun ben
Bir infilakla parçalanıyorum
Hepsi yalan söyledi, bittim
Bırakma beni

Mor menevişli dağlarım olsaydı
Kor ateşler yansaydı sevdalıklarıma
Güneşi sağ ayı sol elime koysalardı
Vazgeçmekten bile vazgeçseydim

O geliyor dediklerinde tefler çalsaydım
Küçük kızlar yetim çocuklar
Dünyanın bütün mazlumlarının gözleri ışıldasaydı
Ben olmasaydım da
Ruhum taşısaydı yükü

Adımı adının yanına yazsaydı en sona yazsaydı
Bu da olsun yazsaydı, olsun yazsaydı

Bir ceylana yoldaş olsaydı
Bir çobana rastlasaydım da
Mendilime süt dolduraydı

Bela senden
Aşk senden
Kaybolduğum dehlizlerin sonunda yol senden olsaydı
Hepsi yalan söyledi
Yittim, bırakma beni,
Bırakma beni

Bugün pazartesi
Dışarda sevdiğim sonbahar
Solgun bir adamın soın kalesi
O da kaydımı ellerinden büsbütün kaybetmiş olucak
Yani ben
Kendi kendinin kırılmış endazesi

Sorarsın ya bazen kapatıp gözlerini usulca dünyaya
Bu asiliğin bahanesini
Nereye kadar gidersin
Kuşların kaderle uçtuğu
Her yağmur tanesini bir meleğin indirdiği
Yeni doğmuş bebeğe yutkunmayı öğreten
Çimene yeişili
Buluta maviyi
Toprağa doğurganlığı veren
Ey karıncanın kalbine bile merhameti indiren
Görünmezi gören
Bilinmezi bilen
Göğe, çarkı feleğe süreyya'ya yıldızlara kainata sığmayıp
Bir garibin kalbine giren
Duy sesimi !
İşte bu benim
İşte ben
Her şeyden sonra ve her şeyin başında
Kapı aralığında mahçubum utanıyorum aslında
Vermeyi istemeseydin, istemeyi vermezdin.
Geldin, bırakma beni
Hepsi yalan söyledi
İsyansa isyan ettim
İsyansa unuttum
Her seferinde seni
Düştüm bırakma beni,
Bırakma beni,
Bırakma beni

İBRAHİM SADRİ

Minibüslerin arkasına seni ben yazdım
Gözlerimin nasıl sev dediğini
Sensiz bu dünyanın batması gerektiğini
Hor görsende garibi
Bir teselli vermeni ben istedim
Bahtıma takılan bir karaçalı gibi
Gönlümü tozduman bıraktığımı
Bağrımdaki ateşi yakıp gittiğin günden beri
Batıyor gönlümde bir akşam güneşi

Minibüslerin arkasına seni ben yazdım
Ben yazdım sevrek ayrılalım
Ben yazdım
Cennet gözlüm ben yazdım
Ben sabahsız gecelerin kucağında bir çilekeş
Gönlüme vazgeç demişim
Vazgeçmemiş bu aşktan
Kabahat seni sevende biliyorum
Elimde bir kandil dolanıyorum
Eğer aşka bir ceza verebilseydim
Onun da benim gibi sevmesini isterdim

Minibüslerin arkasına seni ben yazdım
Bunca yıl habersiz yaşadım seninle
Hep seninle yaşadım öldü deselerde
Aşkından öldüğümü bilmesende
Belki biraz üzülüp kim desende
Gel gör şu halimi bir teselli ver
Sevenler mesud olmaz derlerdi inanmazdım
Şimdi mesud değilim bilseydim bağlanmazdım
Biliyorum ben eski halimle daha mesuddum
Dediğin gibi olsun hadi severek ayrılalım
Ama otur son kez masaya göğsümüzü yumruklayalım.

Bitmedi mi bitmedi mi çekilen işkence?
Volkan misali tüten parçalanan gönlümle
Ekilen biçilmezken kısacık ömrümüzde
Değer verdiklerimiz gülerken halimize
Hangi gaye
Hangi amaç
hangi ümit yaşatır?
Katmerlenmiş çilelere
Hangi vücut dayansın?