03 Temmuz Persembe Günün Siiri

Gözlerim seni özledi yine bu gece
Seni aradım boş sokaklarda
Karşıma çıkmayacağını bile bile
Dolaştım Gaziantep'i karış karış
Her attığım adımda seni andım
Bir lokma ekmek gibi oturdun boğazıma
Nefes alamadığımı hissettim
Gözlerimden bir damla yaş aktı
Sadece bir damla
Senin için ağlayamadım hıçkıra hıçkıra
Affet beni ağlayamadım
Biran, kendimi dünyanın en fakir insanı hissettim
Evet, dünyanın en fakir insanıydım
Senin sevgini kazanamadıktan sonra
En fakiriydim
Ayaklarımın beni taşıyamadığını hissettim
Oysaki yüreğim aşkını taşıyamıyordu artık
Sensiz olmaya dayanamıyordum
Ağlayamıyordum
Sanki gözlerim ağlamayı unutmuştu
Ben sevdana esir olmuştum
Aşkın karşısında yenik düşmüştüm
Sen yoktun
Ruhum ızdıraplardaydı ama
Ben ağlayamıyordum
Anlam veremiyordum bu olanlara
Seni deli gibi seven ben
Seni yokluğunda sana ağlayamıyordum
Ne olmuştu bana böyle
Kalbimi alan sen
Ruhumadamı el koydun
Oysaki fark ettimki
Senin için akacak yaş kalmamıştı gözlerimde
Ağlayamıyorum
Biran beynim takıldı şu sözlere:
Vazgeç oğlum vazgeç
Kazanamazsın
Vazgeçeyim değilmi, vazgeçeyim
Canımdan, ruhumdan, tüm benliğimden
Vazgeçeyim değilmi
Bana bu kadar acıları yaşayatan senden
Vazgeçeyim değilmi
Nasıl vazgeçeyim senden
Hadi sen söyle nasıl vazgeçeyim
Beni ne tamamen öldüren
Nede yaşatan senden
Nasıl vazgeçeyim
O an anladımki
Vazgeçmek imkansızmış
Senden vazgeçmek imkansızmış
Aşktan kaçılmazmış
İmkansızmış
Vazgeçmek imkansızmış...