09 Temmuz carsamba günün hikayesi

*Okumaya başladıysan eğer...Lütfen sonuna kadar...*

Yoksuldu... Halsizdi baba..
4 Çocuk, tek göz oda ev, üç tencere, dört bardak...
Her biri Bir’er liradan altı tane hayat..Heyhat !!!
Gündüzleri Irgat pazarından, geceleri yorganın altından bakar
koca bir hayat..Dağ gibi bir adam ağlar..
Karalar bağlar, umutlar satar çocuklarına..
“Hep böyle olacak değil ya, bitecek elbet..”
İnanır elbet çocukları, karısı bu umut oyununu bozmaz..
Gün gelir, aylar geçer baba bel fıtığı olur,
Artık çok daha zordur yaşamak...
Gün gelir, dünya döner felç olur baba, bir ana yüreği ağlar..
Toplar bir gün baba çocuklarını; 3 oğlan bir de kızını..
“Benim kadar çaresiz olsanız da der, bir yalana ortak olmayın..
ağlayın ama ağlatmayın..”
Aradan üç koca yıl geçer;
Baba kalp yetmezliğinden, anne kanserden ölür..
...
Dört büyük yürek kalmıştır artık geride..
İkisi ırgat pazarında akşam sabah demeden umut satar,
Birisi eve, diğeri işportaya bakar..
Yangın çıkar bir gece evde..Küçük kız işte..
Ne kadar çekip çevirebilir ki evi henüz 13ünde..
Yemek yapayım der, ateşte unutur tencereyi..
Acıkmıştır diğer kardeş, işportayı kapatmış,
Yorucu bir 12 saatin ardından eve gelmiştir..
Diğer ikisi de eve yorgun gelecektir...
Tencere alev alır, 2 umut yorgun uykudan bir daha uyanamaz...
...
İki küçük çocuk kalmıştır geride..Evet iki küçük çocuk..
Birisi ekmek derdinde, diğeri duygusal ağlar her gün oluk oluk..
Yıllar geçer, dünya değişir..Köprü altları, parkların bankları...
Büyürler..Parkların banklarına, bina duvarlarına
İlk aşklarının adlarını yazacak kadar “adam” olurlar..
İki genç can..
Birinin adı haylaz, trafik kazasında kurtulamaz...
Irgatları taşıyan kamyonun altında kalır..
Diğeri...Adı yok..Adı benim içimde..
Yetiştirme yurdu tutar elinden, yetiştirir okutur..
Üç sene gecikmeyle üniversiteye başlar,
Yirmi sekiz’inde mühendis olur...
...
Bir insan..
Yoksulluk bükmüş bileğini..Ne çocuk ne yaşlı ama
bir gün bile gençliği olmamış..
Bir insan..Ruhu bin yaşında..
Yirmi sekiz sene beş can taşımış sırtında..
Ağlamak ağır gelmiş, yakmış yılları..
Ve bir sabah uyandığında silmiş dünyadan bütün yalanları...