Nikâhi Haram Olan Kadınları Tanımada Ölçü

İslâmî hükümlere göre kendileriyle
evlenilmesi haram olan kadınlara "Muharremât" adı verilmektedir.
Haramlığın müebbed ve muvakkat olmasına göre bu sınıf ikiye
ayrılmaktadır.

Müebbeden haram olan kadınlar üç kısma taksim ve kendi bahsinde tafsil olunmuştur. Şöyle ki:



a) Soy itibarıyla haram olan kadınlar,



b) Musâheret (nikâh hısımlığı) sebebiyle haram olan kadınlar,



c) Süt emme ve emzirmeden
dolayı haram olan kadınlar. Soy itibariyle haram olan ve kendileri
hakkındaki bu hüküm ebediyyen kalkmayan kadınlar şu yedi sınıftan
ibarettir:



1- Anneler: Anne
tabirinin içinde baba ve ana tarafından olan büyük anneler de dahil
olup, ister nikâhlı bir evlenmeden isterse zinâ suçundan gelmiş olsun,
oğluna veya torununa ebediyyen haram bulun-maktadır.



2- Kızlar: Bir
şahsın kendi kızı ile oğul veya kız tarafından olan kız torunların
hepsi buraya dahildir. Bahsi geçen kadınlar; ister nikâhlı bir
evlilikten, isterse zinâ suçundan meydana gelmiş olsun haramlık
bakımından bir fark yoktur. Binâenaleyh, bir adam bunlardan hiçbirisini
asla nikâhlayamaz.



3- Kız kardeşler:
Bu sınıfta toplanan kadınlar; ister ana baba bir, isterse baba veya ana
bir olsunlar oğlan kardeşi ile evlenmeleri kesinlikle câiz değildir ve
bu haramlık ebedidir.



4- Halalar: Babamızın
kızkardeşi bulunan kadınlar, ister ana baba bir, isterse tek yönden bir
yakınlığı olsun, kardeşinin oğlu (yeğeni) ile asla evlenemezler.



5- Teyzeler: Annemizin
kızkardeşi bulunan kadınlar, ister ana baba bir kardeş olsunlar,
isterse ana veya baba tarafından kardeş bulunsunlar, kızkardeşinin oğlu
(yeğeni) ile kesinlikle evlenemezler.



6- Birâderinin kızı.



7- Hemşiresinin kızı



Bir kimsenin oğlan veya kızkardeşi, ister ana baba bir, isterse tek
taraftan bir yakınlığa sahip bulunsun. Bunların kızları, amca veya
dayıları ile evlenemez. Bu haramlık müebbet bir yasaklama olarak devam
eder.

Musâheret yoluyla haram olan kadınlar, dört sınıfa ayrılmaktadır:



a) Üvey anneler:
Babasının, gerek ana gerekse baba tarafından olan dedesinin
nikâhlayacağı yabancı bir kadın, bunların nikâhı altına girdiği
zamandan itibaren, üvey oğula veya üvey toruna haram olur. Babamız veya
dedemiz o kadınla gerdeğe girmeden ölmüş veya ayrılmış olsun. Hükümde
bir değişiklik olamaz.



b) Kayınvâlideler:
Bir erkek, nikâhladığı kadının anası ile veya bu kadının ana veya
babasının annesi ile evlenemez. Bu haramlık ebedidir. Karısı ile
gerdeğe girmiş olmasa ve tenine el dokundurmasa bile hükümde bir
değişiklik olmaz. Bu haramlık, dinî esaslara uygun olarak yapılan nikâh
neticesinde derhal tahakkuk eder ve hiçbir suretle kalkmaz.



c) Üvey kızlar:
Bir kimsenin nikâhladığı kadının önceki evliliklerinden olmuş kızları
ile bu kızın çocuklarının veya torunlarının kızlarını almak
(nikâhlamak) haramdır. Bu haramlığın sübûtu, o kadınla gerdeğe girmiş
veya şehvetle tenine dokunmuş olma şartına bağlıdır. Şayet gerdeğe
girmeden veya tenine şehvâni bir his ile dokunmadan önce nikahladığı o
kadın ölecek olsa, ancak bu takdirde, üvey kız ile evlenmek haram
değildir.



Kendisi ile zina edilen bir kadın, zina eden erkeğin oğluna veya
torununa, babasına veya dedesine haram olduğu gibi, zina ettiği kadının
kızı, oğlunun veya kızının kızı o erkeğe haramdır.



d) Gelinler:
Bu tabir oğlunun karısı ile erkek torunların hanımlarını içine
almaktadır. Bu sebeple, bir kimse, oğlunun boşadığı kadını ala-madığı
gibi torunlarından birisinin ölümü veya boşaması ile dul kalmış bulunan
karısı ile asla evlenemez. Bu haramlık müebbettir. Oğul veya torun, o
kadınla gerdeğe girmiş olmasa bile hüküm aynıdır.



Emişmeden doğan haramlık:

Emme ve emzirmeden meydana gelen haramlık, soy itibarıyla olan
haramlık gibi yedi sınıf kadını kuşatmaktadır. Tafsilâtı fıkıh
kitaplarımızın "RADA" bahsinde görülen mevzûu, bütün yönleri ile değil,
ölçü teşkil eden tarafları ile ele almak istiyoruz. Şöyle ki:



Emen ile emziren arasında "süt haramlığı"nın tahakkuk edebilmesi
için, emen çocuğun iki yaşını geçmemiş olması; süt veren kadının da
dokuz yaşında veya daha büyük olması şarttır.



Bu vasıftaki bir çocuğun bir kadını emmesi neticesinde sütün mideye
inmesi ile haramlık tahakkuk eder. Süt veren kadın; ister evli, ister
dul, isterse bâkire olsun. Emen çocuk da o kadını gerek hayatta iken,
gerekse ruhunu teslim ettikten sonra emmiş bulunsun. Emişme haramlığı
yine tahakkuk eder. Süt, çocuğun ağzından veya burnundan midesine
ulaşsa; ağızla emmek sûretiyle veya emzikle verilse haramlık yine
meydana gelir.



Hanefî mezhebinde, mideye inen sütün az veya çok olmasında, bir
defa veya mükerrer olarak emzirilmesinde, haramlığın tahakkuku
bakımından, hiçbir fark yoktur. Bu haramlığın meydana gelmesi için
sütün mideye inmesi kâfidir.

Emişmeden doğan haramlık, iki çocuğun karşılıklı olarak birbirinin
annesini emmekle tahakkuk edeceği gibi, bunlardan birinin diğerinin
annesini emmiş olması ile de meydana gelir.



İki çocuk, kendi analarından başka, üçüncü bir kadının sütünü
em-mekle de süt kardeşi olurlar. Bunlar; birinin erkek, diğerinin kız
olması halinde birbiri ile evlenemiyecekleri gibi, süt emdikleri
kadının çocukları ile de evlenemezler.

Süt emmekten meydana gelen yakınlıkta hürmeti musâhere de tahakkuk
edebilir. Şöyle ki: Bir kimse, sütoğlu'nun veya süt babasının boşadığı
kadını alamaz. Bir kadın da süt kızının kocası ile evlenemez. Bir
erkek, sütkızına şehvetle dokunacak olsa, karısı kendisinden haram
olur.



Muvakkat haramlığı gerektiren sebepler:

Gerek soy, gerek süt, gerekse hısımlık itibarıyla birbirine mahrem
olan iki kadının, bir erkeğin nikâhı altında toplanması haramdır. Bu
hüküm müvâcehesinde bir erkek:



a) İki kızkardeşi;



b) Karısının hala veya teyzesini



c) Karısının oğlan veya kızkardeşinin kızını, karısı ile birlikte
ve aynı zamanda bir nikâh altında toplayamaz. Bu davranış haramdır.
Ancak bu haramlık, müebbed değil, muvakkattir. Karısı öldükten veya
aralarındaki nikâh bağı çözüldükten sonra, o erkeğin sayılan
kadınlardan biri ile evlenmesi mümkün bulunmaktadır.



Müslüman bir erkeğin, ehl-i kitaptan olmayan bir kadını nikâhlaması
haramdır. Bu haramlık müebbed olmadığı için, o kadının semâvî dinlerden
birini kabûl etmesi halinde kalkabilir ve bir müslüman erkekle
evlenmesi mümkün olur.



Kocası tarafından boşanmış veya erkeğinin ölümü üzerine dul kal-mış
bulunan bir kadını, talâk veya ölüm iddetinin dolmasından önce, bir
erkeğin nikâhlaması haramdır. İddet tamam olunca bu mahzur ortadan
kalkar ve onunla evlenmek câiz olur.



Nikâhı altında dört tane hür kadın bulunan bir erkek, beşinci bir
kadını nikâhlayamaz. Şayet bunlardan biri vefat ederse veya kocası
tarafından boşanacakolursa, boşanan kadının iddeti tamam olduktan sonra
o erkeğin başka bir kadını nikâhlaması câiz olmaktadır.



Üç talâkla boşanmış bir kadının, aynı erkeğe bir defa daha
nikâhlanması haramdır. Meydana gelen haramlık, mavakkat olduğundan, ilk
kocasından ayrılışını müteâkiben ve iddetini doldurduktan sonra başka
bir erkeğe varıp gerdeğe girecektir. İkinci kocanın ölümü halinde ölüm
iddetini; boşaması halinde talâk iddetini doldurduktan sonra ilk kocası
ile evlenmesi mümkün olmaktadır